اسمى ناهد عندى 35 سنة من الارياف فى مصر يتيمة الاب والام رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه
امال مالك خضتينا عليكى الدكتور قالك. عندك ايه . عبد الله قالها. عندها بيبى فى بطنها . حماتى بتقول ايه يا عبدالله انت بتتكلم جد يابنى . عبدالله اه. والله يا امى ناهد حامل. حاااامل . حضنتنى حماتى. وقعدت تقول
ربنا كبير يا بنتى. وكريم و جبر بخاطرك . انا الحمد الله. يا ماما بس بلاش بكاء. حماتى تزغرط وتسمع كل الناس . تنزل صفية. بسرعة. و تشوف حماتى وهى بتزغرط . صفية فى ايه يا ماما . حماتى . ناهد. حامل. ناهد حاااامل يا ناس صفية
اكيد حمل كاذب . عبدالله لا مش كاذب. الدكتور اتأكد منها . صفية مش معقول. ابدا . انا ليه مش معقول ربنا كريم و مش بيتعاند. صفية طلعت فوق. وقفلت عليها اوضتها. وجاتلها حالة قهر. وجسمها سخن جدا. وتانى. يوم. للاسف صحيت لقت ابنها مېت جنبها ومش بيتحرك . اخدناه. وجرينا على الدكتور والدكتور قال البقية فى حياتكم . كانت صدمة لينا كلنا خصوصا عبدالله وامه. قعدنا فى حزن رهيب لمدة
انا دلوقت وانا بكلمكم انا بقى معايا خمس اولاد كلهم. زى العسل . وبقول لكل الناس اوعوا تحقدوا على حد. او تأذوا حد. او تعايروا حد .لان ربنا بيغار على عباده .وربنا كريم. اووى بس انتوا قربوا منه. وادعوه. كتير. وهو كريم